Okuyan herkese merhaba!
Uzun suredir veganlik ile ilgili bir blog baslatmayi dusunuyordum. Pek fazla da turkce veganlik sitesi olmadigini gorunce blogumu turkce olarak yazmaya karar verdim. Turkce karakter kullanamadigim zamanlar icin simdiden ozur diliyorum ve bu konuda anlayisiniza guveniyorum.
Vejetaryen beslenmeye egilimim saglik nedeniyle basladi. Yuksek kolseterolum nedeniyle yedigim seylerdeki kolesterol miktarina dikkat etmeye baslamistim ve hayvansal etlerdeki kolesterol miktari beni dehsete dusurmustu. Ama vejetaryen olmami hizlandiran iki sey oldu: Okuldaki bir ogrenci toplulugunun dagittigi brosurlerde bazi tavuklarin nasil yetistirildigini gordum ve John Robbins’in “Diet for a new America” kitabini okudum.
Ya veganlik? O biraz daha sonra oldu. Vegan beslenmeyi ve yasami takdir ediyordum ancak kendimin asla bir vegan olamayacagini dusunuyordum. Ama bir gun olan oldu ve taa icten ve derinden bir yerlerden, en azindan denemem gerketigini hissettim. Herhangi bir hayvanin eziyet cekmesinde herhangi bir rolum olsun istemiyordum. Yapamayacaktim, muhtemelen acliktan olecektim ama denemem gerekiyordu. Olmadigi yerde birakacaktim.
Ve ondan sonra inanamadigim birsey oldu! Vegan oldugumu “kabullendigimde” alisveris icin markete gittim ve baklagiller ve turlu cesitli tahillarla torbalarimi doldurdum. Eve dogru yururken kendimi cok ozgur ve hafiflemis hissettim! Kendime olan saygim sapasaglamdi, kendimi seviyordum ve tuy gibi hafiftim!
Ya ondan sonra? Ondan sonrasi bir macera gibi oldu. Her anim oyle tuy gibi hafif degildi, olamazdi. “Korkmayin, ben hayatta vegan olamam” dedigim insanlara durumu anlatmak yillar aldi, hala da bunu kabullenebildiklerini soyleyemem. Sagligim iyilesti, kolesterolum dustu, hatta super oldu, daha az hastalanir oldum, yillardir suren bir hormonal hastaligim duzeldi.
Yalniiiiiz… Vegan olmak guzel ama kolay birsey degil. Yani vejetaryenlikle hic ilgisi olmayan birisi birdenbire vegan olmaya kalkarsa hic kolay olmaz. Isin puf noktasi duzeni degistirmekte!
Iste ben veganlik maceramda ogrendiklerimi, kendi duzenimi nasil degistirdigimi burada paylasmak istiyorum merak edenlerle. Vegan olmak insanin tum hayatini etkileyen bir sey, ama ben daha cok yemek kismina deginmeyi planliyorum burada. Iki bucuk yildir veganim ve henuz acliktan olmedim. Ne yiyerek “hayatta kaldim”? Tarifler cok yakinda!
2007’den beri vegan yaşayan bir bilim insanıyım, beslenmeyle ilgili bilimsel yayınları okumak ve bunları herkesin anlayabileceği bir dille anlatmak benim için bir zevk. İki vegan hamilelik geçirdim, bu dönemde de ne veganlığı, ne yogayı, ne de bilimi bıraktım. Öğrenmek ve öğretmek benim için bir tutku, o nedenle de hem üniversitede bilim öğretiyorum, hem yoga öğretiyorum, hem de vegan beslenme öğretiyorum. İsterseniz siz de seminerlerime, atölyelerime veya kurslarıma katılabilirsiniz. İletişimde kalmak için beni Instagramda @yelizutku hesabından takip edebilir, YouTube’a eklediğim eski etkinlik videolarını izleyebilir veya e-mail listeme katılabilirsiniz. Yoga derslerime veya beslenme kurslarıma katılmak için, veya birebir danışmanlık için lütfen bana e-mail ile veya Instagram’dan doğrudan mesaj yoluyla erişebilirsiniz.
ilk blog yazina ilk comment de benden olsun 🙂
ellerine saglik, cok hayirli bir ise kalkismissin yeliz.
sabirsizlikla bekliyorum yemek tariflerini ve google reader’ima da ekliyorum izninle 🙂